Ładne piosenki religijne | „Hymn Królestwa (III) Wszyscy ludzie, wołajcie z radością” Błyskawica ze Wschodu

Bóg Wszechmogący mówi: „W Moim świetle ludzie widzą znowu światło. W Moim słowie ludzie znajdują to, co sprawia im radość. Przybyłem ze Wschodu i wołam stamtąd. Gdy Moja chwała lśni, wszystkie narody są rozświetlone, wszystko jest objęte światłem, nic nie pozostaje w ciemności. W królestwie życie ludu Bożego z Bogiem jest niezrównanie szczęśliwe. Wody tańczą z powodu błogosławionego życia ludzi, góry radują się wraz z ludźmi Moją obfitością. Wszyscy ludzie się zmagają, ciężko pracują, okazując lojalność w Moim królestwie. W królestwie już więcej nie ma buntu, nie ma oporu; niebiosa i ziemia zależą od siebie, człowiek i Ja jesteśmy blisko i odczuwamy to głęboko, dzięki łaskom życia, opierając się o siebie… W tym czasie formalnie zaczynam niebiańskie życie. Już nie ma szatańskich ingerencji, a ludzie wchodzą do odpoczynku. W całym wszechświecie Moi wybrani ludzie żyją w Mojej chwale, błogosławieni nieporównywalnie, nie jak ludzie żyjący wśród ludzi, ale jak ludzie żyjący z Bogiem. Każdy doświadczył szatańskiego zepsucia, kosztował goryczy i słodyczy życia. Teraz, żyjąc w Moim świetle, jak można się nie radować? Jak można zwyczajnie odmówić sobie tak pięknego momentu i pozwolić mu minąć? Ludzie! Teraz śpiewajcie pieśni w waszych sercach i tańczcie dla Mnie! Teraz wznieście wasze szczere serca i ofiarujcie je Mnie! Teraz uderzajcie w bębny i grajcie dla Mnie! Rozpromieniam radość nad całym wszechświatem! Ukazuję ludziom Moje chwalebne oblicze! Zagrzmię! Przewyższę wszechświat! Już króluję wśród ludzi! Jestem wywyższany przez ludzi! Unoszę się na błękitnym niebie i ludzie poruszają się ze Mną. Chodzę wśród ludzi, a Moi ludzie Mnie otaczają! Serca ludzi są radosne, ich pieśni wstrząsają wszechświatem, dudniąc w niebiosach! Wszechświat już więcej nie jest spowity mgłą; już więcej nie ma błota, nie ma gromadzących się ścieków. Święci ludzie wszechświata! Pod Moją kontrolą wasze prawdziwe oblicza są objawione. Nie jesteście ludźmi pokrytymi brudem, ale jesteście święci, czyści jak jadeit, wszyscy jesteście Moimi umiłowanymi, wszyscy jesteście Moją rozkoszą! Wszystko powraca do życia! Wszyscy święci są z powrotem w niebiosach, służąc Mi, wkraczając w Moje ciepłe objęcia, już bez płaczu, już bez niepokoju, składając siebie w ofierze dla Mnie, powracając do Mojego domu, a w swej ojczyźnie będą kochać Mnie bez końca! Niezmiennie! Gdzież jest smutek! Gdzież są łzy! Gdzież jest ciało! Ziemi już więcej nie ma; niebo jest na zawsze. Ukazuję się wszystkim ludziom, a wszyscy ludzie Mnie wychwalają. To życie, to piękno, od niepamiętnych czasów i na zawsze się nie zmieni. Oto życie w królestwie”.

 Ładne piosenki religijne | „Hymn Królestwa (III) Wszyscy ludzie, wołajcie z radością”Błyskawica ze Wschodu

I
W Bożym świetle ludzie znów widzą światło.
W Bożym słowie znajdują radość.
Bóg nadchodzi ze Wschodu, 
a światłość Jego chwały, obejmuje każdy naród,
wszystko jest objęte światłem, nic nie pozostaje w ciemności.
Rozkoszą jest życie w królestwie z Bogiem.
Wody tańcem sławią życie ludzkie.  
Góry udzielają ludziom obfitości Bożej.
Wszyscy ludzie się zmagają, ciężko pracują,
okazując lojalność w królestwie.
W królestwie nie ma już buntu ani nie ma sprzeciwu.
Niebo i ziemia są współzależne, Bóg i człowiek wspólnie 
cieszą się życiem.
W tym czasie formalnie zaczyna niebiańskie życie Bóg, 
nie ma szatana, odpoczynek dla ludzi. 

II
W całym wszechświecie wybrańcy Boga żyją w Jego chwale,
błogosławieństwo bez miar,
już nie między ludźmi, lecz z Bogiem. 
Ludzie znosili zło szatana, 
poznali słodycz i gorycz życia.
Jak się teraz nie radować Bożym światłem?
Jak można dać przeminąć tak pięknej chwili?
Ludzie, śpiewajcie, tańczcie dla Boga!
Dajcie swe szczere serca Mu!
Teraz uderzajcie w bębny i grajcie dla Boga!
Bóg rozpromienia świat radością,
ujawnia ludziom swe oblicze.
Bóg zagrzmi i przeniknie cały wszechświat.
Bóg króluje pośród swego ludu.
III
Unosi się na niebiosach,
Bóg z ludem swym chodzi, gromadzą się przy Nim.   
I gromadzą się wokół swego Boga, radość ludzkich serc.
Wybrzmiewa w pieśniach,
co wstrząsają całym wszechświatem.
Nie ma już mgły ani błota w świecie,
nie zbiera się już tutaj brudna woda.
Święci ludzie z całego świata! 
Bogu ukazują prawdziwą twarz.
Są to święci ludzie czyści niczym kryształ.
Bóg miłuje ich i raduje się nimi.
Wszystko odżyło,
święci służą Bogu, w niebie, w Jego ciepłych objęciach.
Nie ma już płaczu i niepokoju.
Bogu oddali się, święci wracają do domu Boga,
żyją teraz w swej ojczyźnie,
tu będą kochać Go na zawsze, niezmiennie, niezmiennie.
Koniec łez i smutków, a gdzie jest ciało?
Nie ma ziemi, niebo na wieki.
Bóg ukazuje się wszystkim i wielbią Go.
To życie, to piękno, na zawsze.
To jest życie w królestwie, w królestwie.
To jest życie w królestwie.
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”

Źródło: Kościół Boga Wszechmogącego