Pytania o wiarę „Walka”

 Pytania o wiarę „Walka”

                         Autorstwa Zhang Hui, Chiny

Nazywam się Zhang Hui i w 1993 roku cała moja rodzina zaczęła wierzyć w Pana Jezusa. W moich religijnych poszukiwaniach byłem pełen entuzjazmu, więc szybko zostałem kaznodzieją. Często podróżowałem do różnych kościołów, aby wykonywać dzieło i nauczać. Po kilku latach rzuciłem pracę i poświęciłem się wyłącznie służbie Bogu. Jednakże, z jakichś nieznanych powodów, wiara i miłość moich braci i sióstr stopniowo słabła, a między współpracownikami narastały konflikty i pojawiła się zazdrość. Sam też czułem, że mój duch słabnie i brakowało mi woli, by nauczać. W 2005 roku moja żona dostała raka i niedługo potem zmarła. Był to dla mnie potężny cios i stałem się jeszcze słabszy. Pewnego dnia, gdy mieszkałem w domu mojego kuzyna, spotkałem tam dwie siostry, które nauczały ewangelii królestwa Boga Wszechmogącego. Po kilku dniach rozmów i dyskusji zacząłem szczerze wierzyć, że Pan Jezus powrócił i że jest wcielonym Bogiem Wszechmogącym. Lektura słów Boga Wszechmogącego napoiła i nakarmiła moje spragnione serce i delektowałem się słodyczą dzieła Ducha Świętego, rozumiejąc wiele prawd i tajemnic, których nigdy wcześniej nie rozumiałem. Kiedy jednak zanurzałem się w rozkoszy ponownego pojednania z Bogiem, niepostrzeżenie zbliżały się do mnie pokusy i ataki szatana…



Pewnego popołudnia, gdy uprawiałem ćwiczenia duchowe, usłyszałem głośne pukanie do drzwi. Kiedy je otworzyłem, zobaczyłem, że na zewnątrz stoją pastor Li Yang i współpracownik Wang Jun z mojego starego kościoła. Moje serce załomotało i pomyślałem: „Co oni tu robią? Czy to możliwe, że dowiedzieli się o mojej wierze w Boga Wszechmogącego? Wcześniej, gdy bracia i siostry, którzy byli dobrymi parafianami, zaczynali wierzyć w Boga Wszechmogącego, pastor Li i współpracownik Wang straszyli ich wyssanymi z palca opowieściami i podburzali ich rodziny, aby zmusiły ich do porzucenia Kościoła Boga Wszechmogącego. Robili wszystko, co w ich mocy, aby uniemożliwić im podążanie za Bogiem Wszechmogącym. Nie wiem, jaką taktykę zastosują dzisiaj, by wyprowadzić mnie z równowagi”. Przywitałem się z nimi i poprosiłem, żeby usiedli. Niedługo potem przyszli też moja córka Xiaoyan i mój syn Dayong. Zdziwiło mnie to: moje dzieci mówiły, że są bardzo zapracowane, więc dlaczego dzisiaj oboje przychodzą w odwiedziny? Czy to możliwe, że pastor Li kazał im przyjść? Wyglądało na to, że Li Yang i Wu Jun dobrze się przygotowali! Zacząłem modlić się do Boga: „Boże Wszechmogący! Z pewnością przyszli dzisiaj po to, by mnie powstrzymać i mi przeszkodzić. Boże, poziom mojego rozwoju duchowego jest zbyt niski. Błagam Cię, poprowadź mnie i pomóż mi sobie z nimi poradzić. Jestem gotowy, by nieść o Tobie świadectwo!” Modlitwa uspokoiła moje serce. Li Yang uśmiechnął się wtedy nieszczerze i powiedział: „Bracie Zhangu, słyszałem, że wierzysz teraz w Błyskawicę ze Wschodu. Nie możemy się na to zgodzić. Bracie Zhangu, wszyscy od lat wierzymy w Pana i uczestniczymy w dziele nauczania. Wszyscy zgadzamy się co do tego, że Pan Jezus został ukrzyżowany za nasze grzechy i w ten sposób je odkupił. Cieszymy się też wielką łaską oraz pokojem i radością, którymi obdarzył nas Pan, musimy zatem zawsze stać na straży imienia i drogi Pana. Nie możemy wierzyć w innego Boga. Czy tym, że odszedłeś od Pana Jezusa i wierzysz w Boga Wszechmogącego, nie zdradzasz Pana?” Odpowiedziałem spokojnie: „Bracie Li, musimy być obiektywni i praktyczni. Nie możemy niczego arbitralnie potępiać bez należytej podstawy. Czy zapoznałeś się z drogą Błyskawicy ze Wschodu? Czy czytałeś słowa Boga Wszechmogącego? Nigdy ich nie analizowałeś, jak więc możesz dochodzić do wniosku, że przyjmując Błyskawicę ze Wschodu zdradzam Pana? Czy wiesz, skąd pochodzi prawda? Czy wiesz, kto wyraża prawdę? Pan Jezus powiedział „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. (J 14:6). Bóg jest prawdą. Jak możesz mówić, że nie zaakceptujesz Błyskawicy ze Wschodu niezależnie od tego, ile jest w Niej prawdy? Czy tym samym świadomie nie sprzeciwiasz się prawdzie i Bogu? Czy gdybyśmy tak postępowali, moglibyśmy nawet zaliczać się do wierzących w Pana? Mówiąc szczerze, ponieważ duchowni i starsi należący do świata religijnego otwarcie sprzeciwiali się dziełu Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych i potępiali je, kiedy zacząłem wierzyć w Boga Wszechmogącego, sam również bałem się, że mogę się mylić i że być może zszedłem na manowce. Ale później długo czytałem słowa Boga Wszechmogącego i odkryłem, że wszystkie one są prawdą, że ujawniają wiele tajemnic, między innymi tajemnice trwającego 6000 lat boskiego planu zarządzania i wewnętrznej prawdy trzech etapów dzieła, tajemnice Boga stającego się ciałem oraz prawdziwą ukrytą historię Biblii. Słowa Boga Wszechmogącego rozwiązały wszystkie nieporozumienia i trudności, na które natrafiałem przez wiele lat wiary w Pana. Im dłużej czytałem słowa Boga, tym mocniej czułem, że są to wypowiedzi Ducha Świętego i że jest to głos Boga. Mocno wierzę, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który powrócił, i że Pan się nam ukazuje! Bracie Li, bracie Wangu, Bóg Wszechmogący i Pan Jezus są tym samym Bogiem. Wiara w Boga Wszechmogącego jest przyjmowaniem z radością nadejścia Pana! Pomyślcie o tym. Kiedy Pan Jezus przyszedł, aby wykonać swoje dzieło, wielu ludzi opuściło świątynię i poszło za Nim. Z pewnością było ówcześnie wielu ludzi, którzy ich osądzali, mówiąc, że tamci zdradzili Boga Jahwe i że była to apostazja. Dzisiaj wszyscy wiemy, że chociaż dzieło odkupienia Pana Jezusa różniło się od dzieła ustanowienia prawa, którego dokonał Bóg Jahwe, a imię Boga także się zmieniło, to Pan Jezus i Bóg Jahwe są jednym i tym samym Bogiem. Wiara w Pana Jezusa nie jest zdradzeniem Boga Jahwe, lecz pójściem śladami Baranka oraz uzyskaniem Bożego zbawienia. W gruncie rzeczy to ci, którzy wierzyli w Boga Jahwe, ale nie poszli za Panem Jezusem, rzeczywiście porzucili i zdradzili Boga. Tak samo jest dzisiaj. Chociaż dzieło sądu Boga Wszechmogącego nie jest tym samym, co dzieło odkupienia Pana Jezusa, a imię Boga się zmieniło, Bóg Wszechmogący i Pan Jezus są jednym i tym samym Bogiem. Jest to fakt, któremu nie sposób zaprzeczyć. W wieku łaski, Pan Jezus wykonał dzieło odkupienia ludzkości, ale jedynie wybaczył ludziom za ich grzechy i nie uwolnił ich od szatańskiego usposobienia i grzesznej natury. Dzieło sądu Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych ma uleczyć szatańskie usposobienie i grzeszną naturę człowieka, w pełni zbawić ludzi, sprawić, by odrzucili wpływ szatana i zostali pozyskani przez Boga. Widać wyraźnie, że te dwa etapy dzieła wzajemnie się uzupełniają. Każdy etap jest coraz głębszy i każdy przechodzi w następny. Jest to prawdziwie dzieło jednego Boga. Moja wiara w Boga Wszechmogącego nie jest zdradzeniem Pana Jezusa. Jest pójściem śladami Baranka. Jeśli wierzymy tylko w Pana Jezusa i odmówimy pójścia za Bogiem Wszechmogącym, to nie tylko będziemy tacy sami jak faryzeusze, którzy wierzyli jedynie w Boga Jahwe i odrzucili Pana Jezusa, tracąc Boże zbawienie, ale zostaniemy również ukarani przez Boga. Jedynie na tym polega prawdziwy opór wobec Pana i zdradzenie Go! Czyż nie mam racji?”

Kiedy Li Yang usłyszał moje słowa, wyglądał bardzo nieswojo, a Wang Jun usiłował załagodzić sytuację, mówiąc: „Starszy Zhangu, pastor Li udziela ci tej rady z poczucia odpowiedzialności za twoje życie, ponieważ boi się, że wybrałeś niewłaściwą drogę. Wierzyłeś w Pana przez wiele lat i razem Mu służyliśmy. Radzenie sobie ze zmiennymi kolejami losu przez te wszystkie lata nie było łatwe. Jesteś starszym w naszym kościele i wiele poświęciłeś dla pracy kościoła. Wszyscy nasi bracia i siostry szanują cię i ufają ci, ale to, że odszedłeś z kościoła i wierzysz w Boga Wszechmogącego jest dla nich wielkim rozczarowaniem! Starszy Zhangu, wróć do nas jak najszybciej!”

Następnie głos zabrał Li Yang, usiłując mi się przypochlebić: „Brat Wang ma rację. Przez te wszystkie lata ciężko pracowałeś. Jak możesz tak nonszalancko odrzucać prestiż i status, którymi cieszysz się w kościele? Przecież to taka szkoda! Zawróć ze złej drogi. Wszyscy czekają na twój powrót! Nasz kościół założył dom spokojnej starości. Nawiązaliśmy kontakty z zagranicznymi kościołami, które udzielają nam finansowego wsparcia. Jeśli wrócisz, od razu załatwimy ci samochód. Możesz kierować domem spokojnej starości, kierować kościołem, albo dalej nadzorować finanse kościoła – zależy to tylko od ciebie. Możesz robić, cokolwiek chcesz!” Im dłużej ich słuchałem, tym mocniej czułem, że coś jest nie tak. To, co mówili, w ogóle nie brzmiało jak słowa, które mogliby wypowiadać wierzący w Boga. Przyszło mi na myśl opisane w Biblii kuszenie Pana Jezusa przez diabła: „Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz ich wspaniałość. I powiedział do niego: Dam ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”. (Mt 4:8–9). Czyż w tym, co mówili, nie pobrzmiewał dokładnie ten sam ton, co w słowach szatana? Czyż nie było to szatańskie kuszenie? Kusili mnie sławą, statusem i bogactwem, abym zawrócił z prawdziwej drogi i zdradził Boga Wszechmogącego. Było to oszustwo Szatana! Wierzyłem w Boga przez ponad dziesięć lat i czekanie na powrót Pana było bardzo trudne. Nie mogę teraz dać się oszukać szatanowi, bo będę tego żałował przez całe życie. Zdałem sobie wtedy sprawę, że Bóg prowadził mnie, kierował mną tak, abym mógł rozpracować ich przebiegłą intrygę. Myśląc o tym, powiedziałem poważnym głosem: „Czyż przez te wszystkie lata nie wierzyłem w Pana, aby oczekiwać Jego powrotu? Teraz, kiedy powrócił, mogę jedynie pójść za Bogiem. Nie próbujcie mnie dłużej przekonywać. Nie wrócę już do waszej religii”.

Wtedy odezwała się do mnie moja córka, która miała łzy w oczach: „Tato. Proszę, posłuchaj nas! Niedawno umarła mama i wystarczająco się już wycierpieliśmy. Jak mamy spojrzeć w oczy braciom i siostrom z naszego kościoła, jeśli ty nadal będziesz wierzył w Błyskawicę ze Wschodu? Nasi bracia i siostry nas porzucą!” Widząc moje dzieci zalane łzami, poczułem w sercu dotkliwy ból. Pomyślałem o tym, jaki smutek sprawiła im śmierć matki, oraz o tym, że z powodu mojej wiary w Boga Wszechmogącego będą przedmiotem drwin i zostaną porzucone. Naprawdę nie miałem sumienia, żeby pozwolić im na takie cierpienie. W moim sercu rozgorzała zażarta walka: gdybym obiecał powrót do religii, moja rodzina mogłaby żyć w zgodzie; gdybym nie poszedł za ostatnim wcieleniem Boga, które wyraża prawdę, aby zbawić ludzkość, zdradziłbym Boga, a w konsekwencji stracił szansę na zbawienie. Miałem dylemat i nie wiedziałem, co mam wybrać. Ogarnął mnie ból i mogłem tylko w myślach zawołać do Boga: „Boże, znalazłem się między młotem a kowadłem i moje serce jest słabe. Błagam Cię, żebyś dał mi wiarę i siłę, abym mógł uwolnić się od ich knowań oraz pewnie i zdecydowanie kroczyć za Tobą”. Kiedy skończyłem się modlić, przyszły mi na myśl słowa Boga, które przeczytałem kilka dni wcześniej: „Musicie czuwać i stale wyczekiwać każdej chwili oraz więcej modlić się do Mnie. Musicie rozpoznawać liczne spiski i przebiegłe metody działania szatana, poznać ducha i ludzi oraz potrafić dostrzec wszystkie rodzaje ludzi, spraw i rzeczy […]. Ukazują się wam liczne ohydne cechy szatana; czy zatrzymacie się i sprzeniewierzycie, czy też powstaniecie i pójdziecie naprzód, polegając na Mnie? Dokładnie obnażcie zepsucie i szpetne cechy szatana, nie współczujcie mu i nie okazujcie litości! Walczcie z szatanem na śmierć!” (Rozdziału 13„Wypowiedzi Chrystusa na początku” w książce „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa Boga Wszechmogącego dały mi siłę i przypomniały, że muszę być roztropny. W tym, co mnie dzisiaj spotkało, główną role odgrywały oszustwo i podstęp szatana. Kusili mnie i zasapywali uczuciami, obietnicami statusu i pieniędzy, budząc niepokój w moim sercu po to, abym zdradził Boga. Absolutnie nie mogłem wpaść w pułapkę szatana i stać się ofiarą jego podstępów! Powiedziałem więc do moich dzieci: „Xiaoyan, Dayongu, przemyślałem sprawę i mam co do niej jasność. Bóg Wszechmogący jest prawdziwym Bogiem, a Jego słowa i dzieło są prawdą i prawdziwą drogą. Przez tyle lat czekaliśmy na powrót Pana, a dzisiaj widzimy ślady stóp Boga i prawdziwą drogę. Jest to najcenniejsza rzecz, jaka istnieje. Nie możemy zrezygnować z prawdziwej drogi, ponieważ boimy się tego, że zostaniemy porzuceni przez innych. Jeśli nas porzucą, jeśli nie będą nas już chcieli, to nie ma w tym nic strasznego. Ludzie zawsze mogą żyć dalej, kiedy inni się od nich odwrócą, ale jeśli wierzymy w Boga i nie będziemy podążać prawdziwą drogą oraz badać jej, jeśli stracimy szansę na to, że Bóg nas pochwyci i zostaniemy odrzuceni, wyeliminowani przez dzieło Boga w dniach ostatecznych, to będziemy straceni. Z pewnością spotka nas nieszczęście i zostaniemy ukarani! Jaki sens miałoby wtedy nasze życie? Xiaoyan, Dayongu, nie rozumiecie. Gdybyście szczerze przeanalizowali dzieło Boga Wszechmogącego, zobaczylibyście, że jest On Panem Jezusem, który powrócił”. Li Yang i Wang Jun zobaczyli moją zdecydowaną postawę i nie zostało im nic innego, jak tylko pójść sobie.

Kilka dni później Li Yang i Wung Jun ponownie przyszli do mojego domu. Tym razem nie namawiali mnie do powrotu do kościoła, lecz kusili mnie propozycją małżeństwa. Li Yang powiedział: „Bracie Zhangu! Twoja żona zmarła, twoja córka wyszła za mąż, a twój syn nie mieszka w domu. Jesteś całkiem sam. Naprawdę powinieneś mieć kogoś, kto będzie dla ciebie gotował. Siostra Wang z naszego kościoła też jest teraz sama i jest dość bogata. Nasz kościół może was zeswatać, a potem możecie razem służyć Panu. Co o tym sądzisz? Powinieneś starannie to przemyśleć. Nasi bracia i nasze siostry w kościele modlą się za ciebie, mając nadzieję, że niedługo wrócisz. Nie wolno ci dłużej podążać tą drogą wiodąca do ciemności!” Tego wieczora zadzwoniła do mnie siostra Wang i podczas rozmowy stale namawiała mnie do powrotu do kościoła. Powiedziała też, że jeśli brakuje mi pieniędzy na ślub syna, stu czy dwustu tysięcy juanów, to wystarczy, że powiem słowo… Kiedy usłyszałem te słowa, moje serce zatelepało: No no! Ona naprawdę mówi tak, jakbyśmy byli jedną rodziną! Gdy pomyślałem o tym, że siostra Wang zawsze była dobra dla mojej rodziny i często opiekowała się moją córką, poczułem wobec niej ogromną wdzięczność. Odczułem wtedy wewnętrzną walkę. Wiedziałem, że siostra Wang doradzała mi z dobroci serca i naprawdę nie chciałem powiedzieć niczego, co sprawiłoby jej ból, więc z ciężkim sercem powiedziałem: „Siostro Wang, wiem, że zawsze troszczyłaś się o moją rodzinę i dziękuję ci za to”. Kiedy odłożyłem słuchawkę, w moim sercu rozgorzała walka. Zawsze szanowałem siostrę Wang, ale dzisiaj zraniłem jej uczucia i czułem się z tym okropnie! Jednakże, to opieka Boga sprawiła, że nie dałem się skusić jej słowom i nie zdradziłem Boga Wszechmogącego.

Pewnego dnia pracowałem na polu, gdzie znalazł mnie pastor Li, który powiedział: „Bracie Zhangu, jeśli nie chcesz myśleć o sobie, to pomyśl o swoich dzieciach. Dayong właśnie się zaręczył, a cała rodzina jego narzeczonej wierzy w Pana. Czy myślisz, że pozwolą na to małżeństwo, kiedy dowiedzą się, że wierzysz w Boga Wszechmogącego? Czyż nie zniszczysz tym samym małżeńskich planów Dayonga? Powinieneś starannie to przemyśleć”. Kiedy usłyszałem, co pastor Li miał do powiedzenia, pomyślałem: „Używają nawet małżeństwa mojego syna, żeby mnie nastraszyć i sprawić, że wrócę do kościoła. Co fakt, że przyjąłem dzieło Boga w dniach ostatecznych, ma wspólnego z małżeństwem mojego dziecka? Co więcej, mój syn i jego narzeczona są bardzo zakochani. Dlaczego mieliby nie wziąć ślubu z powodu mojej wiary w Boga Wszechmogącego?” Odpowiedziałem mu więc bardzo spokojnie: „To, czy mój syn ożeni się, czy nie, zależy wyłącznie od Boga i nie ma nic wspólnego z moją wiarą w Boga Wszechmogącego. Ponieważ odkryłem, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który powrócił, będę za Nim podążał do samego końca. Moje dzieci nie mają jeszcze jasności w tej kwestii i pod pewnymi względami mnie nie rozumieją, ale pewnego dnia mnie zrozumieją”.

Pewnego dnia poszedłem do warsztatu spawalniczego mojego syna i zobaczyłem, że cały dzień leży na łóżku i nie pracuje. Zaskoczyło mnie to i spytałem, co się stało. Spojrzał na mnie zrezygnowany i powiedział smutnym głosem: „Tato, moja narzeczona zadzwoniła do mnie i powiedziała, że jeśli zdecydowałeś się wierzyć w Błyskawicę ze Wschodu, to ona odwołuje ślub”. Słowa te wstrząsnęły mną i rozgniewały mnie. Pomyślałem: „Li Yang i pozostali nienawidzą tego, że wierzę w Boga Wszechmogącego, i naprawdę wystarczy, że sami mnie atakują. Jak mogą wykorzystywać coś tak ważnego, jak ślub mojego syna, żeby mi grozić? Czułem się okropnie widząc przygnębienie mojego syna. Łzy napłynęły mi do oczu. Mój syn mówił dalej: „Powiedziała też, że jeśli nie wrócisz do kościoła, a ja wciąż chciałbym się z nią ożenić, to muszę jej obiecać trzy rzeczy. Po pierwsze, muszę przestać traktować cię jak ojca. Po drugie, nie mogę opiekować się tobą, kiedy będziesz stary. Po trzecie, musze z tobą zerwać wszelkie więzi rodzinne. Tato, proszę cię, wróć do kościoła przez wzgląd na naszą rodzinę”. Słowa mojego syna przeszyły moje serce niczym ostrze. Pomyślałem: „Zmuszają mojego syna, by zerwał ze mną więzi, tylko dlatego, że wierzę w prawdziwą drogę. Dlaczego tak trudno jest wierzyć w prawdziwą drogę?” Przełknąłem łzy i powiedziałem do mojego syna: „Synu, muszę wierzyć w Boga Wszechmogącego i zgadzam się na żądania twojej narzeczonej. Od teraz nie będę cię w to mieszał. Prowadźcie razem szczęśliwe życie”. Potem odwróciłem się i wyszedłem z warsztatu, ale gdy szedłem ulicą nie byłem już w stanie dłużej powstrzymywać łez. Kiedy dotarłem do domu, uklęknąłem na podłodze i głośno zawołałem: „Boże Wszechmogący! Ogarnia mnie tak wielki ból! Boże, wiem, że jest to prawdziwa droga i wiem, że przyszedłeś i że nie mogę nie pójść za Tobą. Ale od kiedy przyjąłem twoje dzieło dni ostatecznych, ludzie mnie szykanują, a teraz nawet mój syn chce przestać traktować mnie jak ojca. Boże! Mój poziom rozwoju duchowego jest zbyt niski i po prostu nie jestem w stanie przejść przez to o własnych siłach. Proszę cię, poprowadź mnie i daj mi siłę, abym się nie poddał…” Kiedy skończyłem się modlić, otworzyłem moją księgę hymnów i przeczytałem ten hymn słów Boga: „Mimo że okoliczności, które dla mnie stworzyłeś, są poważne, wiem, że poziom mojego rozwoju duchowego nie jest wysoki. Błagam Cię, abyś dbało mnie stosownie do mojej postawy oraz sprawił, abym zrozumiał Twoją wolę, nie buntował się przeciw Tobie ani nie narzekał, potrafił dochować Ci pełnego posłuszeństwa i zadowalał Cię niezależnie od tego, jak wielkie czy jak małe jest moje cierpienie” („Jestem gotów podporządkować się dziełu Boga” w książce „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”). Kiedy czytałem słowa Boga, poczułem, że Bóg pociesza mnie i dodaje mi otuchy, dając mi wiarę i pozwalając mi zrozumieć Jego wolę: Bóg oczekuje, że będę na Nim polegał, że nie przestanę w Niego wierzyć i nie zdradzę Go niezależnie od tego, w jak nieprzyjaznych okolicznościach się znajdę i jakim próbom będę poddany. Pomyślałem o swoich współpracownikach ze starego kościoła, którzy raz za razem przychodzili, żeby mnie dręczyć i wywierać na mnie coraz większą presję, a jednak za każdym razem, gdy ogarniał mnie wielki ból, jeśli tylko modliłem się do Boga i szczerze polegałem na Bogu, słowa Boga zawsze oświecały i prowadziły mnie, dawały mi siłę i wskazywały ścieżkę, którą powinienem pójść. W końcu nie byłem sam, bo Bóg był zawsze obok mnie. W tej chwili do mojego serca powróciła siła i stałem się gotowy na to, by znieść ból i rozstać się z rzeczami, które najbardziej ceniłem, aby zadowolić Boga – absolutnie nie zdradzę Boga i nie zawrócę z obranej drogi.

Następnego dnia odwiedziły mnie w domu siostra Gao i siostra Zhao z Kościoła Boga Wszechmogącego i opowiedziałem im o tym, co wydarzyło się przez kilka ostatnich dni. „Bracie, jak się czujesz w związku z tymi rzeczami, które cię spotkały?”, zapytała siostra Gao. Zastanawiałem się przez chwilę i powiedziałem: „Najpierw sądziłem, że pastor Li i pozostali mają na myśli moje dobro, ponieważ nie zbadali dzieła Boga Wszechmogącego dni ostatecznych i go nie rozumieli. Ale nigdy bym nie pomyślał, że są w stanie wykorzystać coś tak ważnego, jak ślub mojego syna, żeby mi grozić. Bardzo trudno mi to zrozumieć”. Na to siostra Ghao powiedziała: „Bracie, może przeczytajmy fragment słów Boga? Bóg Wszechmogący powiedział, „Na każdym etapie Bożego dzieła wśród ludzi, kiedy spogląda się na nie z zewnątrz zdaje się ono być oddziaływaniem między ludźmi, jakby powstało dzięki przygotowaniom poczynionym przez ludzi lub wynikło z ludzkiej ingerencji. Jednak za kulisami każdy etap dzieła i wszystko, co się dzieje, jest zakładem szatana z Bogiem i wymaga, aby ludzie trwali mocno w świadectwie na rzecz Boga. Jako przykład weźmy próbę, której został poddany Hiob: Za kulisami szatan zakładał się z Bogiem, a to, co stało się z Hiobem, było efektem ludzkich czynów i ludzką ingerencją. Za każdym działaniem, które Bóg podejmuje w was, kryje się zakład szatana z Bogiem – za wszystkim kryje się toczona walka. […] Wszystko, co robisz, wymaga od ciebie zapłacenia określonej ceny za twoje starania. Bez prawdziwego trudu nie można zadowolić Boga, ani nawet zbliżyć się do zadowolenia Boga i kończy się na mówieniu pustych sloganów!” („Tylko przez umiłowanie Boga możliwa jest prawdziwa wiara w Boga” w książce „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa Boga objawiły prawdziwą sytuację dotyczącą walki w świecie duchowym. Kiedy napotykamy takie rzeczy, z zewnątrz wydaje się, że przywódcy religijni nas nękają, ale w rzeczywistości toczy się walka w świecie duchowym, a szatan rywalizuje z Bogiem o człowieka. W rzeczywistości wielu przywódców wyznań religijnych uznaje w swoich sercach, że słowa wyrażone przez Boga Wszechmogącego są prawdą, ale ponieważ wykonywane poprzez słowa Boże dzieło sądu w dniach ostatecznych jest tak dalekie od ich koncepcji i wyobrażeń oraz niszczy ich marzenie o tym, że po prostu zostaną pobłogosławieni i zabrani do nieba, uparcie sprzeciwiają się nowemu dziełu Boga i odmawiają jego przyjęcia. Co więcej, boją się, że jeśli więcej ludzi przyjmie dzieło Boga Wszechmogącego, oni sami stracą swój status i źródło utrzymania, a zatem robią, co w ich w mocy, aby przymusić ludzi, powstrzymać ich przed zwróceniem się w stronę Boga Wszechmogącego i sprawić, aby porzucili prawdziwą drogę i zdradzili Boga. W gruncie rzeczy są oni wcieleniem szatana w świecie duchowym a to, że przeszkadzają ludziom zwrócić się ku Bogu, jest działaniem szatana, który usiłuje pochłonąć ludzi. Jeśli tylko będziemy w stanie rozpoznać intencję i motywację stojącą za ich działaniami i zachowaniem, to będziemy w stanie gruntownie zrozumieć ich istotę. Kiedy Hiob był poddawany próbom, fizyczne oczy ludzi mówiły im, że to złodzieje kradną rzeczy należące do Hioba, ale w świecie duchowym był to zakład szatana z Bogiem. Mimo że Hiob nie wiedział wtedy, że w świecie duchowym toczy się walka, wolał cierpieć w bólu, a nawet przeklinać dzień, w którym się narodził, niż winić Boga. Wciąż sławił imię Jahwe i trwał przy świadectwie o Bogu, zawstydzając tym samym diabelskiego szatana i zyskując pochwałę Boga. Teraz sami jesteśmy otoczeni przez szatana i chociaż ciąży nam ból przymusu i porzucenia oraz utraciliśmy przelotne rozkosze ciała, jesteśmy wierni prawdziwej drodze, trwamy przy świadectwie o Bogu i uzyskaliśmy Jego pochwałę. Nasz ból bardzo się opłacał!” Kiedy usłyszałem słowa Boga Wszechmogącego i rozmowę siostry, moje serce pojaśniało i powiedziałem: „Tak, wcześniej byłem głupi i nie rozumiałem w pełni istoty moich współpracowników ze starego kościoła. Myślałem, że mają na myśli moje dobro. Dopiero dzisiaj rozumiem, że są rzeczywistym szatanem. Dopiero dzięki tej rozmowie posiadam pewne zrozumienie prawdziwej sytuacji walki w świecie duchowym. Mimo że wciąż nie rozumiem prawdy i nie mam pełnego rozumienia rzeczywistości, proces ten sprawił, że osobiście doświadczyłem, jak Bóg prowadzi mnie i opiekuje się mną, a wszystko to jest błogosławieństwem Boga dla mnie”. Siostry powiedziały potem radośnie: „Zaprawdę, Bogu niech będą dzięki! Jeśli przyjdą ponownie, by cię nękać, módl się więcej i czytaj więcej słów Boga, a oddając się w Bożą opiekę, będziesz mógł pokonać szatana!” Pełny wiary, przytaknąłem na zgodę.

Pewnego ranka znowu odwiedzili mnie współpracownicy z mojego starego kościoła i od razu zacząłem modlić się w duszy do Boga, żeby dał mi wiarę, mądrość i odwagę. Pastor Li natychmiast zaczął mi grozić, mówiąc: „Bracie Zhangu, jeśli nie opuścisz Błyskawicy ze Wschodu, to nasz kościół porzuci cię i uniemożliwi ci jakikolwiek kontakt z naszymi braćmi i siostrami”. Odpowiedziałem mu: „Jeśli chcesz, to możesz mnie porzucić, ale mam nadzieję, że potrafisz wziąć odpowiedzialność za życie ponad tysiąca braci i sióstr w kościele. Możesz nie zgadzać się z tym, że Pan powrócił, ale nie próbuj utrudniać braciom i siostrom badania i przyjmowania prawdziwej drogi. Przyjrzyj się obecnej sytuacji kościoła – bracia i siostry czują się słabi i przygnębieni. Niektórzy odeszli i znaleźli pracę gdzie indziej, a niektórzy zrezygnowali i nie wierzą już w Pana. Wielu zostało opętanych przez diabły. Widać wyraźnie, że kościół utracił opiekę i ochronę Pana. A teraz spójrz na sytuację nas, kaznodziejów – w naszych kazaniach nie ma nawet odrobiny nowego światła. Zawsze nauczamy tych samych starych rzeczy, a nasi bracia i siostry po prostu nie dostają duchowej strawy. Czy nie warto poważnie się nad tym zastanowić i głęboko to przemyśleć? Czy nie warto, abyśmy usiłowali zrozumieć prawdę tej sytuacji?” Gdy to powiedziałem, poczułem drżenie w sercu i powiedziałem im szczerze: „Wszyscy tutaj jesteśmy głównymi pracownikami kościoła i możemy się nad tym zastanowić: całymi dniami mówimy o byciu pasterzem trzody Pana, ale Pan powrócił, aby wykonać nowe dzieło i wyrazić nowe słowa, a my w ogóle Go nie szukamy ani nie badamy i nie prowadzimy naszych braci i sióstr do przyjęcia tego, że są „podlewani” i karmieni słowami Boga. Zamiast tego stosujemy wszelkie możliwe środki, by powstrzymać braci i siostry od badania prawdziwej drogi – czyż nie przyczyniamy się tym samym do tego, że w ramach religii nasi bracia i siostry umierają z pragnienia i wycieńczenia? Czy ludzie, którzy są do tego zdolni, są dobrymi, czy złymi sługami? Czy pomyśleliście kiedyś, jakie będą konsekwencje tych czynów?” Pastor Li odpowiedział na to ze złością: „Przyszliśmy dzisiaj do ciebie z tymi słowami, ponieważ życzymy ci dobrze, a ty nas pouczasz!” Powiedziałem mu wtedy, sprawiedliwie, choć surowo: „Raz za razem przychodzicie mnie nękać, doskonale wiedząc, że Kościół Boga Wszechmogącego posiada prawdę, a jednak nie pozwalacie mi jej przyjąć i nie pozwalacie mi uzyskać życia. Czy to jest to ‘życzenie mi dobrze’? Rozsiewacie plotki na mój temat, siejecie niezgodę między mną a moimi dziećmi, sprawiliście, że mój syn przestał traktować mnie jak ojca. Czy to jest ta miłość, o której mówicie? Czy naprawdę życzycie mi dobrze, obmyślając te wszystkie podstępy, czy może macie jakieś inne, ukryte cele?” Gdy Li Yang usłyszał, jak mówię w ten sposób, natychmiast zmienił mu się wyraz twarzy i pastor wykrzyknął do mnie w złości: „Nie potrafisz odróżnić dobra od zła!” Odkrzyknąłem: „Od teraz niech każdy idzie w swoją stronę. Moim życiem zawiaduje Bóg i ty nie musisz się nim przejmować!” Kiedy Li Yang i pozostali usłyszeli moje słowa, poszli sobie wyglądając na przybitych. Później już nikt nie przychodził, by mnie nękać.

Doświadczywszy tej duchowej walki, nauczyłem się do pewnego stopnia rozpoznawać podstępy szatana i zdobyłem gruntowne rozumienie sprzeciwiającej się Bogu istoty przywódców należących do świata religijnego. Nigdy potem nie ograniczały mnie już złe siły religii i w końcu byłem wolny, aby iść za Bogiem Wszechmogącym!