Pieśń kościelna - Smutek skażonej ludzkości
I
Człowiek kroczył przez wieki przy Bogu, ale nie wiedział, że panuje Bóg nad wszystkim, rządzi losem wszystkich istnień, porządkuje je i prowadzi. To umyka ludzkiemu umysłowi, nie dlatego, że Boże drogi są niejasne, lub Jego plan jeszcze się nie wypełnił. Ludzkie serce i duch są daleko od Boga. Choć, podążając za Bogiem, człowiek naprawdę nie wie, że odgrywa on rolę sługi szatana. Nikt nie poszukuje śladów Boga lub Jego obecności. Nikt nie pragnie żyć pod opieką i troską Boga. Ale wybiera i polega na panu zła, by dostosować się do świata i jego zasad. Serce i duch człowieka wpadają w ręce szatana, i stają się jego pokarmem, stają się jego pokarmem.